วันนี้คุยเรื่องข้าวกันหน่อย ก่อนที่เราจะคุยเรื่องทะเลจีนใต้กันต่อ เอาสั้นๆ ง่ายๆ ถ้าพืชผลทางการเกษตรที่ยังต้องมีระบบประกันราคาอยู่นั้น ถือเป็นการบริหารงานที่ผิดพลาด ล้มเหลว ไม่อยู่ในหลักการค้าจริง เราใช้เงินงบประมาณเพื่ออุดหนุนราคาพืชผลการเกษตรมากเท่าไร ยิ่งบอกถึงความสามารถของการบริหารประเทศเท่านั้น

ปัญหาการเกษตรมีมานาน
แต่แก้ปัญหาแบบปีชนปี ไม่มีอะไรดีขึ้น

ข้าวสารที่ใช้กินกันในประเทศปีหนึ่งตก ๖ ล้านตัน แต่เรามีข้าวที่มากเกินการบริโภคทุกปี เคยเป็นเดี่ยว มือหนึ่งที่เสิร์ฟข้าวสารส่งข้าวออกขายทั่วโลกมานานแต่วันนี้ค่อยๆ ร่วงลำดับลงมาเรื่อยๆ เริ่มจากโดนเวียดนามแซง ตามด้วยพี่อินเดีย นาทีนี้อินโดนีเซียก็กำลังยืนบังเรามิดอีก แล้วข้าวจะเอาที่ไหนมาได้ราคา เราผลิตกันมากเกินความสามารถจะขาย จนต้องเอาไปกลั่นเป็นแอลกอฮอล์บ้าง อาหารสัตว์บ้าง แก้ปัญหาอย่าง เพื่อไปเป็นปัญหาอีกอย่าง พนันได้ปัญหาข้าวอยู่อีกนาน

ตั้งแต่ปี ๖๐ แล้วผมคุยกับญาติเรื่องนาข้าว มีที่นาอยู่ ๑๐ ไร่ ไม่น้ำท่วมก็นาแล้ง กว่าแกจะเปลี่ยนมาปลูกข้าวแค่ ๓ ไร่ ขุดบ่อน้ำ ๑ ไร่ ปลูกต้นตะไคร้สองงาน ที่ดินที่เหลือก็แล้วแต่แกจะลงอะไรเป็นพืชหมุนเวียน ถั่วเขียวบ้าง ปลูกผักบ้าง แตงกวาบ้าง เชื่อไหมครับเดี๋ยวนี้แกไม่เดือดร้อนแล้ว ไม่ต้องเป็นหนี้ค่าปุ๋ย ค่ายา ค่าแรง

ปลูกข้าว ๓ ไร่ ได้ข้าวเปลือกตัวเลขกลมๆ   สองตัน สีเป็นข้าวสารได้ครึ่งหนึ่ง ทั้งบ้านมีกันอยู่สี่ชีวิต หมาแมวอีกตามแบบบ้านชนบท กินยังไงข้าวสารหนึ่งตันที่สีเองก็ไม่หมดแถมมีเหลือขายได้อีก ชีวิตปลดหนี้ได้ มีเงินเข้าบ้านทุกวันจากต้นตะไคร้ จากปลาในบ่อ จากผักหมุนเวียนในที่ดิน มีงานทำทั้งปี จากเมื่อก่อนพอหมดงานในนาต้องออกรับจ้างรายวัน แบบไหนดีกว่ากันละ เห็นไหมครับ แค่ออกจากความคิดที่คุ้นเคยเดิมๆ ชีวิตก็เปลี่ยน 

ผมอยากให้ชาวนาที่กำลังเจ๊ง กำลังขาดทุนสะสมอยู่ทุกปี ลองปรับเปลี่ยนการทำงานบ้าง ไม่ใช่ปลูกข้าวก็ปลูกกันแต่ข้าว แบ่งพื้นที่นาทั้งหมดบริหารจัดการใหม่ สร้างแหล่งน้ำไว้ใช้เอง คิดและคำนวณดูว่าในหนึ่งปีต้องทำอะไรบ้าง ขาดอะไรบ้าง สิ่งที่ขาดหามาเติมเองได้ไหม ถ้าทำได้ปัญหาที่อยู่คู่กับงานลอยกระทงของชาวนาก็จะหายไป ข้าวไม่ได้ราคาช่างมันสิ เพราะยังเหลือตะไคร้ เหลือปลา เหลือผักขายเป็นเงินได้เรื่อยๆ ต้องเปลี่ยนครับ ต้องคิด และกล้าทำในสิ่งที่ไม่คุ้นเคย

เอาละเข้าเรื่องทะเลจีนใต้กันต่อ ผมเคยเล่าว่า จีนจะได้ไต้หวันโดยไม่ต้องรบ วันนี้ก็ยังยืนยันเหมือนเดิม เพราะจีนก็เหมือนอเมริกาเมื่อร้อยกว่าปี คือมีชีวิตที่สะดวกสบายขึ้นมีเงินใช้ในมือมากขึ้น ความเป็นอยู่ดีขึ้น แบบนี้ใครมันจะอยากไปทำสงครามละ หรือถ้าจะทำก็ต้องไม่ใช่สงครามใกล้ๆ ประตูบ้านตัวเอง สงครามกับไต้หวันอาจยื้อศัตรูต่างหน้าไว้หน้าประตูบ้านตัวเอง คิดแล้วไม่คุ้มเท่ากับการเปลี่ยนไต้หวันด้วยไต้หวันเอง แบบนี้คนไม่มีแซ่เข้ามายุ่งด้วยไม่ได้ วิน วิน

เมื่อปลายเดือนกันยายน มีการเปลี่ยนตัวหัวหน้าพรรคก๊กมินตั๋ง ซึ่งเป็นพรรคฝ้ายค้านของไต้หวันภายใต้การกำกับนโยบายพร้อมที่จะเจรจากับจีนนี่เขียนกันแบบการทูตนะ ถ้าเขียนแบบภาษาบ้านๆ สภาน้ำชาก็ต้องเขียนว่า พรรคก๊กมินตั๋ง

หากได้กลับมาบริหารก็พร้อมจะเปิดเจรจากับจีนเรื่องรวมชาติ ถือเป็นมอตโต้หาเสียงเพื่อเตรียมการเลือกตั้งสมัยหน้า สิ้นเสียงหัวหน้าพรรคคนใหม่ก็เกิดแรงกระเพื่อมไปทั่วเกาะ ประชาชนที่สนับสนุนการรวมชาติออกมาเดินขบวนสนับสนุน เขย่าความคิดของผู้นำไต้หวันที่กำลังเป็นตัวแทนของกลุ่มผู้กุมผลประโยชน์ที่ไม่อยากเปลี่ยนแปลงไปอยู่ใต้อาณัติจีน

ทางออกของไต้หวัน เหมือนฮ่องกง
หนึ่งประเทศ สองระบบ

เห็นเหตุผลของจีนยังครับ เซียนกูรูต่างๆ ที่ต้องการเห็นสงครามขายอาวุธ ต้องอดดูหนังสงครามสั้นๆ นาทีนี้จีนยังต้องการเวลา ยังไม่ต้องการสร้างสงครามเพื่อขายอาวุธ เพราะจีนยังต้องการพัฒนาในอีกหลายๆ ด้าน การขึ้นเป็นเบอร์หนึ่งนั้นไม่ยาก แต่การจะรักษาที่หนึ่งไว้นั้น ยากเสียยิ่งกว่า ตรงนี้เฮียสีจิ้นผิงอ่านตำราสามก๊กหลายรอบ เข้าใจได้ลึกซึ้งถ่องแท้ยิ่งนัก ไม่ต้องไสม้า เข็นเรือ แต่ชนะได้โดยไม่ต้องรบ

การเปลี่ยนไต้หวันไม่มีอะไรง่ายและสะดวกเท่าการเมือง และการเปลี่ยนด้วยการเมือง จะไร้ซึ่งศัตรูหน้าใหม่จากภายนอก คอยจับตาดูบทบาทนี้ของหัวหน้าพรรคฝ่ายค้านคนใหม่ของก๊กมินตั๋ง ที่ไม่ต้องจับมาร่อนตะแกรงก็รู้ได้ทันทีว่า ผู้นี้มีใครอยู่เบื้องหลัง มีทุนลับจากที่ไหนเป็นฐานเสริมขาเก้าอี้ รบด้วยการเมืองดีกว่าเข็นเรือ เข็นม้าออกมาชนกัน 

ใครที่เป็นคอข่าวจีนกับอเมริกาคงต้องได้ยินชื่อนิโคลัส แชนเลน คนนี้เป็นหัวหน้าหน่วยพัฒนาซอฟต์แวร์ให้เพนทากอน มันจบแล้วครับนาย เราไม่สามารถจะสู้จีนหรือตามทันจีนได้ระยะเวลา ๑๕-๒๐ ปี แกลาออกจากเพนทากอนไปทำงานเอกชน เพื่อประท้วงการขับเคลื่อนพัฒนาเทคโนโลยีของอเมริกาที่เชื่องช้า นี่ไม่ใช่หนังเก่าค้างปี เฮียนิโคลัสเพิ่งลาออกไปเมื่อต้นตุลาคมนี้เอง ข่าวระดับหัวหน้าหน่วยพัฒนาซอฟต์แวร์ลาออก ถ้าเป็นบริษัทเอกชนก็งั้นๆ แต่นี่มันระดับความมั่นคงของชาติ ซึ่งเรื่องแบบนี้ไอ้กันอ่อนไหวจะตาย ข้างในคงมีปัญหากันน่าดู 

ผมเหลือบดูพื้นที่เอาไว้มาต่อเรื่องนี้กันใหม่ ยังไม่หายคันปากเลย อยากจะเล่าเรื่องเทคโนโลยีการประมวลผลของจีนที่เพิ่งประสบความสำเร็จล่าสุดจากการพัฒนาต่อยอดมาจากเครื่องแรก จนได้เครื่องประมวลผลที่กำลังจะเข้ามาทำงานแทนเจ้าซูเปอร์คอมพิวเตอร์ในอนาคตอันใกล้ เครื่องนี้จะพลิกหน้าตาโลกมนุษย์ ยังไงเดี๋ยวผมมาเล่าให้ฟัง วันนี้กลับเข้าอาเซียนกันก่อน เดี๋ยวไม่ได้ข่าวเพื่อนบ้าน

กัมพูชานี่ละครับเพราะจะเป็นอีกเมืองที่หลังโควิดผมต้องเข้าออกบ่อยๆ ต้องเอาเรื่องในนั้นมาทำความรู้จักให้เป็นพื้นกันก่อน นี่ถ้าถอยหลังไปอายุสักยังไม่ถึงยี่สิบปี ผมคงขอใบเกรดมาเทียบเรียนที่มหาวิทยาลัยในพนมเปญ สมัยผมนั้นทำไม่ได้ครับ ผมเรียนมัธยม เรียนมหาวิทยาลัย แต่ในกัมพูชายังกำลังฆ่าล้างเผ่าพันธุ์กัน ล้มตายชนิดล้างตระกูลกันเลย

กัมพูชาจะโดดเด่น เศรษฐกิจจะพุ่ง

วันนี้ไม่มีแล้ว ถ้าผมมีลูกผมส่งไปเรียนพนมเปญ เพราะอย่างน้อยลูกผมจะมีโลกทัศน์กว้างกว่าการอยู่แต่ในประเทศ ใครจะคิดแบบผมก็ไม่ผิดนะครับ เอาใบเกรดไปเทียบเรียนที่พนมเปญได้เลย เพราะนอร์ตันเป็นมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งแรกของกัมพูชาอย่าลืมนะครับกัมพูชาจะก้าวกระโดดอีกเยอะ เพราะการสนับสนุนจากจีน เรียนที่นอร์ตันพนันได้เลยลูกคุณจะได้ภาษากัมพูชา ภาษาจีน และภาษาอังกฤษ และคนในกัมพูชาที่ฐานะมั่งคั่งจะนิยมส่งลูกมาเรียนที่นอร์ตัน

ผมมีรูปการณ์แต่งตัว คงมองออกนะครับว่า ไหนรูปนักศึกษามหาวิทยาลัยนอร์ตัน ไหนรูปนักเรียนมอปลายกัมพูชา ส่วนรูปคนเดินประท้วงมีป้ายภาษาจีนนั้น เกิดขึ้นในไต้หวันเมื่อเร็วๆ นี้เอง เพื่อสนับสนุนการรวมชาติกับจีน ผมดึงมาจากซีซีทีวี ภาพอาจไม่ค่อยชัดเท่าไร
ส่วนปิ้งกบนั้นผมเจอบ่อย เป็นอาหารพื้นบ้านขายทั่วไปในพนมเปญ ใช้กบทั้งตัวหมักสดๆ กับเครื่องเทศ อร่อยเลยละ แต่  ครั้งแรกไม่ประทับใจเท่าไร เพราะเจอกบไม่สุก แทบอ้วก แต่ครั้งที่สองไม่ผิดหวัง เลือกตัวแห้งๆ หน่อย ตัวละ ๑,๕๐๐ เรียล ตกเงินไทยก็เกือบ ๑๕ บาท อร่อยเลยละ

• โกแพท

นสพ.โคราชคนอีสาน ปีที่ ๔๗ ฉบับที่ ๒๗๐๓ วันพุธที่ ๑๗ - วันอังคารที่ ๒๓ เดือนพฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๔